Needlepoint
The Diary Of Robert Reverie
BJK Music/PIAS
Wie herinnert zich nog of kent überhaupt acts als Caravan, Matching Mole, Gentle Giant, Camel, Weather Report, Soft Machine en Return To Forever? Ik denk dat je al enkele jaartjes op de teller moet hebben staan of je bent een fervent liefhebber van progressieve rock, jazzrock en fusion en dan kun je niet omheen het oeuvre van de vermelde groepen. Gelukkig zijn er vandaag nog groepen die hun erfenis in ere houden en verder uitdragen. Het Noorse Needlepoint is er zo één. Hun muziek zit diep gebeiteld in de jaren zeventig van de vorige eeuw waarin jazzrock als genre zijn hoogtepunt bereikte en veel volgelingen kende. Brein is zanger/gitarist en liedjesschrijver Bjørn Klakegg. De stijl die hij en zijn medemuzikanten aanhangt kan heel complex en moeilijk te vatten zijn, maar de maestro houdt het alles in acht genomen tamelijk simpel. Zijn manier van zingen en ook de arrangementen zijn eerder lichtvoetig, speels, enthousiast en zwierig. Ook de sporadische, harmonische samenzang past in het plaatje. De andere leden kwijten zich meer dan voorbeeldig van hun taak en etaleren met brio hun vakmanschap. Een speciale vermelding krijgen drummer Olaf Olsen en toetsenist David Wallumrød. Hun gedreven en vernuftige speelstijl zorgt voor een bijzondere dynamiek. Voor de teksten laat Klakegg zich inspireren door zijn directe omgeving. Hoofdpersonage is Robert Reverie, een alleenstaande, dromerige man die leeft in een dorp waar nog andere zonderlingen en merkwaardige figuren een thuis hebben gevonden. Voor Needlepoint is dit hun vierde album en zonder enige twijfel hun beste. Dit gezegd zijnde: Een nostalgische bui overvalt me. Ik denk dat ik nog eens in mijn muziekverzameling ga rondneuzen en me een tijdje ga zoet houden met het afspelen van oude vinylplaten van eerder vernoemde topbands.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten