Krakow
Minus
Karisma
‘Minus’ is de opvolger voor het in 2017 verschenen live album ‘Alive’. Hun laatste studioplaat ‘Amaran’ verscheen in 2015. Deze Noren blijven kiezen voor diversiteit. Je krijgt hier een ruim aanbod aan stijlen gaande van progressieve rock naar post metal, stonerrock, postrock, heavy metal, death metal en psychedelische rock. Ze blijven ook wel in hetzelfde bedje ziek. De twee groepsleden die ook de zang voor hun rekening nemen zijn bassist Frode Kilvik en gitarist René Misje. Geen van beide is altijd toonvast. Een euvel dat al van bij hun debuut ‘Monolith’ (2009) aan de oppervlakte kwam. Het feit dat ze geen moeite doen om aan dit punt te werken is misschien wel een bewuste keuze. Ze zien het atonale misschien wel als één van hun handelsmerken. Muzikaal klinken ze wel hechter dan ooit. Dat komt vooral tot uiting in de langere instrumentale passages waarin ze pal staan en sterk voor de dag komen. De totaliteit aan het mengen van alle voornoemde genres maakt dit album ook wel avontuurlijk en spannend. ‘Minus’ is ook een langspeler vol tegenstellingen waarin zowel het licht als het duister, schoonheid en bederf, zuiver sprankelend water en een stinkende riool, reizen in de tijd en terugkeren naar het verleden deel uitmaken van de verhalen en vertellingen van Krakow. Fijn is ook dat ze één van hun rockiconen, met name Phil Campbell konden strikken om de gitaarsolo in ‘Black Wandering Sun’ voor zijn rekening te nemen en veteranen uit de Bergense muzikale scene laten opdraven als koor in afsluiter ‘Tidlaus’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten