dinsdag 9 oktober 2018

Celestial Wolves

Celestial Wolves
Call Of The Void
Dunk!

Belgisch collectief dat uitpakt met zijn derde langspeler. Het vijftal brengt instrumentale postrock met stoner en metal accenten. Staat er om bekend op een inventieve en eigenwijze manier zijn songs uit te bouwen tot monumentale tracks die je moeiteloos van de sokken blazen. ‘Call Of The Void’ (de roep van de leegte) is een uitdrukking die verwijst naar de vreemde kronkels in ons onderbewustzijn, die de mens drijven tot waanzinnige uitwassen zoals van een torenhoog gebouw springen, iemand doden als je toevallig een mes of hamer in je hand houdt, je met de auto te pletter rijden of iemand onder een voorbij rijdende bus duwen. Op zich is het niet gevaarlijk, tenzij je volop geniet van dit soort hersenspinsels. Edgar Allan Poe noemde dit soort van gedachtengang ‘de kleine demon (Imp) van het perverse’,  Sigmund Freud ‘de drang om te doden’. Je kunt het ook zien als een menselijke anomalie, een afwijking van het gangbare. De vijf muzikanten gebruikten dit gegeven als vertrekpunt en kozen voor ‘anomalieën in de wereld’ als thema van hun nieuwe album. De zes composities trachten deze ‘onregelmatigheden’ in een muzikale context te plaatsen. De heren blijven trouw aan hun kernboodschap. De zes songs worden gedragen door melodie, dynamiek en kracht. Men vertrekt vanuit een gelijkvormige en stevige basis om dan met volle overgave de muziek vol te laten uitbarsten of toe te werken naar een overweldigende climax. De constructies zijn erg gedetailleerd en het is pas na een aantal keren luisteren dat de finesses zich openbaren. Als hoogtepunten schuiven we ‘Batur Hvarf’ en ‘Karoshi’ naar voren, doch ook de overige vier tracks steken ruim boven de middelmaat uit.

Geen opmerkingen: