Arca
Forces
Ici D’Allieurs
Het Franse Arca bestaat al achttien jaar en is een project van Joan Cambon en Sylvain Chaveau. De groepsnaam refereert naar de Portugese dichter Fernando Pessoa. Arca betekent koffer in het Portugees. Pas na Pessoa zijn dood werd het gros van zijn gedichten - die hij bewaarde in een koffer - postuum ontdekt. Cambon is naast componist ook producer en geluidskunstenaar. Naast drie soloplaten maakt hij vooral muziek voor documentaires, theater en dansvoorstellingen. Chaveau heeft al veertien albums op zijn conto staan met waarschijnlijk als meest bekende ‘Down To The Bone’ een plaat met akoestische vertolkingen van Depeche Mode songs. Maakt ook filmmuziek en componeert voor choreografie. Als Arca is dit hun vijfde langspeler. Het thema dat de dertien tracks beheerst zijn de oorlogen van de laatste veertig jaar die woeden in het Middellandse Zeegebied. Men zoekt hier de confrontatie op. Wat betekent het om te overleven in oorlogsgebied en ‘vergeten’ conflictsituaties, ver weg van alle media-aandacht? Hoe relatief is de vrede in het tot nu toe afgeschermde en welvarende Europa? ‘Forces’ is overwegend een minimalistisch album waar sporadisch gebruik wordt gemaakt van samples. Het is losjes gebaseerd op de documentaire ‘Ma’a Alfidda (Silver Water)’ van Oussama Mohammad en Wiam Simav Bedirxan die zowel bij Cambon als Chaveau een verpletterende indruk had nagelaten. ‘Forces’ is geen intentieverklaring. Met deze composities wil het duo een beeld schetsen van hoe het is om te leven te midden oorlogsgebied en hoe ga je om met de trauma’s. De liedjes zijn mooi en fraai geboetseerd. Alleen in het hardere en pulserende ‘Ebru Firat’, het confronterende ‘Anonymous Nigerian Refugee’ en ‘Damir Šagolj’ zijn onrustiger en imminent van aard. ‘Forces’ is het verhaal over de diepe wonden die door oorlogen worden geslagen en die dikwijls het leven van velen blijven beheersen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten