donderdag 22 november 2018

Geir Sundstøl

Geir Sundstøl
Brødløs
Hubro

Sinds zijn besluit in 1988 om te kiezen voor een professioneel bestaan als muzikant kan deze Noorse multi-instrumentalist bogen op een fraai palmares. Hij werkte mee aan zo een driehonderd albums en is één van de meest gevraagde muzikanten. Niet alleen in Noorwegen, maar ook ver daarbuiten. Voor het maken van zijn inmiddels derde solo album deed Sundstøl beroep op een keur van lokale muzikanten zoals toetsenist David Wallumrød, Mats Eilertsen (basgitaar en zang), drummer Erland Dahlen en Nils Petter Molvær (trompet). Op elk van zijn platen laat Geir een onbekende factor een rol spelen. Op deze ‘Brødløs’ wordt die positie ingenomen door Sanskriti Sheresta (tabla en zang). Hij had haar één keer zien spelen aan de zijde van Bugge Wesseltoft zijn New Conception Of Jazz en was zo onder de indruk dat hij haar meteen inlijfde om ook mee te werken aan zijn nieuwe album. Naast dit nieuwe percussie element (tabla’s) maken vooral Erland en Geir gebruik van een plejade aan obscure instrumenten zoals marxophone, optigan, cümbüs of een zesdelige set van metalen klokken. Toch zijn de meest dominante klanken die van steel- en resonatorgitaar. Sundstøl had niet meteen een duidelijk plan voor ogen. Het enige wat hij wou was een aantal droevige songs samenvoegen. Volgens hem is niks mis met verdrietig zijn. De titel ‘Brødløs’ (het brood is op) verwijst naar de wijk waar hij als kind opgroeide in zijn thuisstad Halden en gaat terug tot de bezetting van Noorwegen tijdens de tweede wereldoorlog. Er heerste toen grote armoede en men leed honger. In die opzet is hij helemaal geslaagd. De songs bulken van melancholie en weemoed, maar zijn tegelijk ook verwarmend en omhullend. En dan heb je nog de ontelbare details die de intensiteit alleen nog maar verhogen. Een opvallende bewerking en uitvoering is het samenbrengen van ‘Warzawa’ (David Bowie/Brian Eno) en John Coltrane’s ‘Alabama’. Daarnaast is er nog het cinematografisch aspect met verwijzingen naar filmmuziek van Ennio Morricone en Ry Cooder. In zijn solocarrière ongetwijfeld het beste wat Geir Sundstøl al heeft laten optekenen. ‘Brødløs’ is een indrukwekkende, maar ook een aangename plaat die garant staat voor uren luisterplezier.

Geen opmerkingen: