Healthy Junkies
Delirious Dream
Banana Castle
Het levensverhaal van zangeres Nina Courson van Healthy Junkies leest als een filmscenario. Ze loopt weg van huis op haar veertiende, wordt wenend aan de voet van de Sacre Coeur in Parijs door een straatbende van straat geplukt. Daarna komt ze via een online chatroom in contact met MoMo, een islamitische travestiet die haar pleegouder wordt. In het tranny wereldje maakt ze kennis met de muziek van David Bowie. Gebeten door de muziekmicrobe verhuist Nina in 2007 naar Londen. Overdag werkt ze, ’s nachts schuimt ze de clubs af. Het lot brengt haar in contact met gitarist Phil-Honey-Jones. Samen beginnen ze de band Healthy Junkies. Een naam die verwijst naar de problematiek van geestelijke gezondheid en het verslavend effect van medicijnen als Prozac, Fluoxetine en OxyContin. Deze ‘Delirious Dream’ is inmiddels hun vierde langspeler. Healthy Junkies haalt de mosterd bij punkrock bands als UK Subs, The Runaways, The Damned, Theatre Of Hate, Blondie en Sham 69. Maar het kwartet houdt ook van op tijd en stond een streep glamrock, gothic, psychedelische rock of grunge. Er zit redelijk wat variatie in het ruime songaanbod van vijftien tracks. Men verandert al eens van tempo. En de ene keer klinken de gitaareffecten messcherp (‘This Is Not A Suicide’, ’Theft’) dan weer hallucinant (‘Some Kind Of Girl’, ’Part 2’) of speels en catchy (‘When All Is Said And Done’, ’Meet & Greet’). Soms kan het ook onbevangen zijn zoals in ‘The Sound Of My Guitar’ en ‘Boy Or Girl’. Heel leuk en spitsvondig is hun cover van de Nancy Sinatra hit ‘These Boots Are Made For Walking’. Dit alles maakt van ‘Delirious Dream’ een vermakelijk plaatje dat best wat aandacht verdient.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten