Pavallion
Stratospheria
Tonzonen
Duitse band uit Krefeld die in 2017 zijn debuut maakte met ‘2048’. Deze tweede schijf telt slechts drie, zij het lange nummers, goed voor veertig minuten muziek. Het kwartet houdt er van om uit te pakken met een massief en episch groepsgeluid waarin een samensmelting tot stand komt tussen psychedelische rock, postrock progressieve rock en stoner. Al die componenten komen naar voor in openingstrack ‘Waves’. Een song met inderdaad golvende bewegingen en een grootse finale. Ook vocaal staat het viertal hier op scherp. De tweede en kortste track ‘Monolith’ is opgetrokken uit een muur van doom en stoner. De ambiance is onheilspellend, grimmig en macaber. Het is muziek die zo gelicht kan zijn uit één of andere actuele horrorfilm. De vierentwintig minuten durende titelsong maakt de hoofdmoot uit van deze elpee. Ook hier is de toon donker en weemoedig. Halverwege wordt het ritme de hoogte ingestuwd. Repetitieve, psychedelische gitaareffecten, een hypnotiserende bas en creatief drumwerk zorgen al snel voor een intrinsieke beleving. De op en neer gaande beweging in opener ‘Waves’ wordt hier verder met meerdere, elkaar opvolgende tempowisselingen eigenlijk nog uitvergroot. Pavallion klinkt hier hoogdravend, doch heeft genoeg metier in huis om de luisteraar tot in hogere sferen te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten