Geneva Skeen
A Parallel Array Of Horses
Room40
Geneva Skeen opereert vanuit Los Angeles en is beïnvloedt door de ‘écriture féminine’, alchimistische metaforen, een brede waaier aan muzikale tradities en mysticisme in het algemeen. Rode draad doorheen ‘A Parallel Array Of Horses’ is de bestaansonzekerheid die zich op allerlei manieren manifesteert in onze huidige samenleving en de angst die ermee gepaard gaat. De titel van de plaat is afgeleid van een geologisch fenomeen waarbij een blok van een specifiek type rots volledig is gescheiden door minerale aderen van zijn tegenhanger in een ander rotsblok en vervolgens op veelvouden van anderen is gestapeld. Skeen gebruikt veldopnames, zoals een windstorm in de Mojave woestijn of een grote kolonie Mexicaanse vrijstaart vleermuizen die hun grot verlaten ergens in Southeast Texas en combineert dat met drones, ambient, minimale muziek en allerlei elektronische hulpmiddelen en instrumenten. In de titelsong en ‘Frain, Refrain’ staat haar eigen stem centraal. Geneva manipuleert en vervormt die tot een eigen afspeel mechanisme. Het is de complexe interpretatie van een subjectieve realiteit die neigt naar het sacrale (Gregoriaanse gezangen) of symbool staat voor de lokstem van een Sirene. Het gekras en gepiep in ‘The Sonorous House’ mondt uit in een steeds in kracht toenemend, onheilspellend elektronisch gekerm en resonerend geruis. ‘Los Angeles Without Palm Trees’ laat nachtgeluiden van krekels overvloeien in een stroom van repetitieve trillingen met daarover heen gedrapeerd dramatisch klinkende, cinematografische en galmende synthesizer lijnen. ‘Flutter In Place’ laat je wegdromen, tijdloos en eindeloos. ‘A Parallel Array Of Horses’ kun je op vele manieren interpreteren, maar laten we mooi afsluiten door Geneva Skeen zelf te citeren: ‘Van binnen is wat we zien niet wat we horen, maar wat we horen is niet wat we denken, wat we denken dat niet is wat we voelen.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten