maandag 25 februari 2019

Labirinto

Labirinto
Divino Afflante Spiritu
Pelagic

Voor het uit São Paulo, Brazilië afkomstige Labirinto is dit hun derde volwaardige langspeler. Ze hebben nog een zevental andere releases uit, maar dat zijn dan ep’s of split albums met onder meer thisquietarmy. Gitarist Erick Cruxen en Muriel Curi (drums) zijn een getrouwd koppel en vormen de spil van de band. Ze beheren alles wat verband houdt met Labirinto zelf. Zo runnen ze een eigen platenlabel, boeken zelf hun optredens en hebben met de Dissenso Studio’s zelfs een internationaal vermaarde opnamestudio. Voor het eerst wordt er in een nummer van Labirinto gezongen. De eer valt te beurt aan Elaine Campos (Abuso Sonoro) die de zang voor haar rekening neemt in openingstrack ‘Agnus Dei’. Een fijne start waarin meteen de moker wordt boven gehaald. Met ‘Penitência’ zet men die trend verder. De overige nummers lijken me - ondanks de muur van geluid die wordt opgetrokken - maar een makke, beetje chaotische bedoening. De monotone post rock en post metal riffs worden sporadisch afgewisseld met wat drones, synths en samples, maar die wegen niet echt door op het geheel waarvan de algemene teneur donker, kil en koud is. Magnus Lindberg (Cult Of Luna) stond in voor de productie, maar deed dat vanop afstand, onder meer via een videosessie. De opgestuurde audiobestanden heeft hij wel in zijn eigen Redmount Studios gemixt en gemasterd. Kan me hoe dan ook niet echt overtuigen deze ‘Divino Afflante Spiritu’.

Geen opmerkingen: