John, The Void
III - Adversa
Argonauta
Tweede album van deze vijfkoppige Italiaanse formatie. Sinds hun oprichting in 2013 brachten ze één ep uit en een eerst volwaardige album dat als titel ‘II’ meekreeg. Met de opvolger ‘III - Advera’ wijkt men inhoudelijk enigszins af van het beproefde concept. Geen verwijzingen meer naar sciencefiction of visionaire toekomstbeschrijvingen. In plaats daarvan straalt elk nummer apart een specifiek en concreet gevoel uit. De ambiance is gitzwart getint en bestrijkt gemoedsbewegingen als de hulpeloosheid en het desperate ten overstaan van pijn, verlies, wanhoop, vervreemding en schuld. Het hese gekrijs en geschreeuw van zanger Marco Zanella is de perfecte uitbeelding van die onmacht. Het apocalyptische onheil komt tot leven via grimmige beelden van desolate landschappen. Het muzikale palet waaruit John, The Void put bestrijkt doom en sludge metal, drone, dark ambient en post black metal. Het geheel neemt de vorm aan van een monumentaal groepsgeluid dat je meesleurt in een neerwaartse spiraal. Men valt in een ravijn waarvan de bodem niet te zien is. Alles is één grote, zwart gapende scheur. Wat overblijft is een immense leegte. Meest imponerende tracks zijn toevallig de laatste drie songs: ‘A Cold Becoming’, ‘Cursed’ en ‘A Permanent Change’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten