[P.U.T]
We Are (Br)others
Cursed Monk
Moet ik nu het schaamrood op de wangen krijgen? Dit industrial en sludge metal collectief heeft reeds zes albums, negen maxi singles, één split cd, vier live registraties, een verzamelaar en een 7inch op zijn conto staan, maar tot nu had ik nog nooit van [P.U.T] gehoord. De bezetting op deze ‘We Are (Br)others’ bestaat voor de eerste keer met Lionel, Loïc en Nicolas Beyet uit de drie broers samen. [P.U.T] is actief sinds 1998 en wat het groepsgeluid betreft laveren ze tussen Godflesh, Scorn, Killing Joke, Sonic Youth en Unsane. Het trio houdt inderdaad van zwaar door effecten verstoorde en scherpe gitaarriffs, loodzware basdreunen, malende machinegeluiden, samples, stemvervormers en een spervuur van drumroffels. [P.U.T] weet een grimmige ambiance te creëren. In een niet zo verre toekomst krijgen we vreemde wezens op bezoek. Of is het onze geest die ons parten speelt en weten we niet meer wat en wie we echt zijn. De ‘indringers’ zaaien hoe dan ook twijfel en er ontstaan conflictsituaties. Enkele tracks zijn monumentaal van opzet (‘Possessed’, ‘Nothing’ en ‘Angry’). Het door beats gestuurde ‘Opressed’ heeft een catchy refrein dat zich hardnekkig in je hoofd nestelt en in ‘Not Your Dog’ spelen gierende gitaren voor scherprechter. ‘We Are (Br)others’ is een lekker onbehouwen schijf. Zal dringend eens moeten gaan snuisteren in die mannen hun backcatalogus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten