Robert Worby
Factitious Airs (Electronic Music)
Persistence Of Sound
Robert Worby is een componist, geluidskunstenaar, schrijver en omroeper. Net als Iain Marsh heeft hij zich gevestigd in Londen en werkt er sinds de jaren ’90 voor BBC Radio 3. Hij is de medeoprichter in 2002 van Cut & Splice, een festival met aandacht voor elektronische muziek en geluidskunst. Robert heeft een onverzadigbare fascinatie voor geluid in al zijn vormen en patronen. Hij houdt ervan om geluiden met elkaar te combineren wat zijn veelzijdigheid beklemtoont en zijn nieuwsgierigheid aanwakkert. Deze ‘Factitious Airs (Electronic Music)’ is zijn eerste solowerk waarmee hij zijn bewondering uit voor Karlheinz Stockhausen, Pierre Henry en andere pioniers van elektronische muziek geproduceerd tijdens de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Daarvoor maakt Worby gebruik van verouderde apparaten en technieken zoals een kortegolfradio, analoge opnametoestellen en oscillatoren. Shapechanger is een door hemzelf gebouwde geluidsinstallatie gemaakt van afgedankte hifi-luidsprekers en gebaseerd op de sage van de Viking-kroniekschrijver Egil. ‘Factitious Airs (Electronic Music)’ telt tien tracks. Die bestaan uit fragmenten van bestaande muziekstukken die worden ontleed, gemanipuleerd en gecombineerd tot een nieuwe constellatie van hedendaagse elektronische muziek. Het zou ons te ver leiden om elk fragment apart te gaan omschrijven. Elke van de tien composities heeft zijn eigenheid en oorsprong. Zo is bijvoorbeeld ‘To Come Speedy Upon Them’ geïnspireerd door vogels die door de lucht klieven, tuimelen, rondcirkelen en fladderen. Midden de jaren tachtig kwam een oude man uit Wit-Rusland naar Leeds. Hij kwam er plots te overlijden. Op zijn zolder vond men een koffer vol bandopnames. ‘Electronic Sound From Belarus’ is een collage van geluidsfragmenten afkomstig van die tapes. Pianomuziek in de stijl van musique concrète gaat helemaal crescendo, laag na laag wordt gebouwd om dan als een kaartenhuis in elkaar te storten in ‘The Blind Momentum Of Catastrophe’. In zijn geheel is ’Factitious Airs (Electronic Music)’ erg abstract. Ten opzichte van elkaar is er weinig samenhang tussen de stukken. Het zijn eerder alleenstaande brokken van bijeen gezochte geluiden. Wie er dieper op ingaat ontdekt meerdere facetten, maar het is en blijft een moeilijke oefening.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten