woensdag 12 juni 2019

This Can Hurt

This Can Hurt
Worlds Apart
Eigen Beheer

In hun relatief korte bestaan kende This Can Hurt al enkele personeelswissels. De huidige bezetting bestaat uit gitarist Jean Paul De Brabander (ex-LoopLizard / ex-DeLaVega), zanger Sven Vande Neste (70's Tush) en Jack Noise neemt de drums en samples voor zijn rekening. Live krijgen ze voortaan versterking van bassist Jo Van Maldergem. Zelf omschrijven ze hun muziek als ‘Industrial Post Wave’. En daar valt wel iets voor te zeggen. Het trio kiest voor een mengeling van new wave, industrial en indie/alternatieve rock. En voor een streepje electro halen ze ook hun neus niet op. Deze mannen zijn doorwinterde muzikanten en dat hoorde je al op hun debuutplaat ‘When Nothing Matters’ (2017). Op deze tweede worp klinken ze nog overtuigender. Een eerste optater krijg je al meteen met ‘Hourglass’. De titelsong heeft wat meer industrial invloeden en is trager, maar zeker niet slecht. Het daarop volgende ‘Fate’ kun je evengoed onderbrengen in de categorie metal. Net als ‘Illusion’. Het is verleidelijk om de songs te toetsen aan artiesten waar ze een aantal elementen aan hebben ontleend (dat is voor bijna elke track zo), maar dat gaan we hier niet doen. Andere krachtige songs zijn ‘High Tide’, ‘Rivers Run Deep’, ‘Diane’ en het sinistere ‘For You’. Absolute hoogtepunt is ‘The Fall Of Mark E. Smith’. De titel verwijst naar Mark Edward Smith (60), de frontman van postpunk band The Fall die kwam te overlijden op 24 januari 2018. Met ‘Worlds Apart’ bewijst This Can Hurt dat ze thuis horen bij de top van de Belgische rock/metal scene.

Geen opmerkingen: