Ultra Zook

Ultra Zook

Ultra Zook

Atypeek Music

Frans trio bestaande uit Benjamin Bardiaux (keyboards, zang), Remi Faraut (drums, zang) en Emmanuel Siachoua (basgitaar, fluit, zang) die samen Ultra Zook vormen. Ze brengen een raar en vreemd mengsel van genres. Een naïeve variant van Zeuhl (toch op het eerste gehoor), experimentele rock, Zouk uit de Franse Antillen, avant-garde, rock in opposition (RIO), math rock, progressieve rock en Franse volksmuziek. Kinderlijke eenvoud wordt hier gekoppeld aan complexe harmonieën, er zijn de originele en subtiele ingevingen, de tropisch apocalyptische ritmes. En dat alles afgerond met een postmoderne toets. De teksten zijn al even bizar. Er wordt gespeeld met woorden en dat staat helemaal in verhouding met hun manier van musiceren. Voor zo ver ik het kan inschatten is de muziek van Ultra Zook uniek. Het lijkt allemaal eenvoudig, maar dat is slechts schijn. De manier waarop ze bijvoorbeeld de zangpartijen brengen is heel gevarieerd en dynamisch. Twee van de hoogtepunten op alle gebied zijn ‘La Plasticité Mentale Du Monsieur’ en ‘Ping Pong’. In de categorie knotsgek mag je ‘Gibeli Gibelo’ en ‘Hmong Song’ onderbrengen. Maar het lekkerst is en blijft toch ‘Frangipanier’. Het duurt een hele tijd om deze hoekige muziekjes te vatten en wennen doet het nooit. Flauwe grappen en grollen of geniaal? Het komt van de twee kanten.