Craig Leon
The Canon - Anthology Of Interplanetary Folk Music Vol. 2
RVNG Intl.
In een ander leven stond Craig Leon als ontdekker van acts en producer van meer dan honderdvijftig elpees mee aan de wieg van legendarische bands als The Ramones, Sucicide, Talking Heads en Blondie. In 1981 met ‘Nommos’ en een jaar later met ‘Visiting’ bracht hij voor het eerst onder eigen naam twee langspelers uit met een mix van abstracte, experimentele elektronische muziek en ambient. Beide werden in 2014 verenigt op het als dubbelalbum verschenen ‘Anthology of Interplanetary Folk Music Vol. 1’. Met ‘The Canon: The Anthology Of Interplanetary Folk Music Vol. 2’ komt daar nu een vervolg op. Sinds 1998 heeft Leon heel wat muziek geschreven en gearrangeerd voor films en klassieke ensembles, doch ook Bach en kerstliederen prijken op zijn palmares. Met zijn nieuwe album zoekt Craig na bijna veertig jaar opnieuw aansluiting bij ‘Nommos’ en ‘Visiting’. Het nieuwe materiaal werd in de afgelopen twee jaar opgenomen. Daarbij zijn veel van de oude instrumenten en technieken, onder meer inharmoniciteit dat hij destijds overnam van pioniers van krautrock, terug gebruikt. Ook het kosmische scheppingsverhaal van de Dogon stam uit Mali, waarvan hun tentoonstelling in het Brooklyn Museum in 1973, mee als inspiratiebron diende voor ‘Nommos’, komt hier terug aan de oppervlakte. Het is een soort van relikwie uit het verleden die naar het heden wordt gekatapulteerd en de voortzetting van Craig zijn conceptuele cyclus. Opnieuw van de partij is ook Leon zijn partner Cassell Webb. Samen staan ze in voor de productie en uitvoering. Bij de eerste drie composities ligt de nadruk op zang en verschillende vormen van percussie die verwijzen naar de ceremoniële muziek van de Dogon. De overige tracks klinken na meerdere keren luisteren meer en meer als een soort van achtergrondmuziek. Behalve dan in ‘The Gates Made Plain’ waarin echoënde percussie terugkeert. De gedreven slagkracht maakt plaats voor minimalistische ambient klanken en doet onbewust denken aan Brian Eno zijn cyclus van ambient platen. Toch geeft ook deze helft zijn bestaansreden. Het transcendente en visionaire palet beschikt over een bezwerende kracht die het kosmische accent en het bestaan van buitenaardse beschavingen en het ondernemen van ruimtereizen terug actueel maakt. Want ligt daar niet de oorsprong van het Westerse denken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten