maandag 26 augustus 2019

The Membranes

The Membranes
What Nature Gives…Nature Takes Away
Cherry Red Records

Na hun comeback plaat ‘Dark Matter / Dark Energy’ in 2015 komen The Membranes als opvolger meteen met een dubbelelpee. Een groots opgevat conceptalbum waar ze een twintig vrouwen sterk koor (van het  British & Irish Modern Music Institute) laten opdraven en die gastoptredens bevat van de kranige, vierentachtig jaar oude folkzangeres Shirley Collins, natuurmens en Springwatch presentator Chris Packham, Theatre Of Hate en Burning Spear zanger Kirk Brandon en het punk icoon Pamela Rooke AKA Jordan. Het thema over milieu en klimaat kreeg gestalte na een aantal gesprekken die zanger/bassist John Robb had met zijn vriend, natuurliefhebber en postpunk fan Chris Packham. ‘What Nature Gives…Nature Takes Away’ is een plaat geworden over natuur, seks en dood. Over de pracht en de kracht van de natuur, onze sterfelijkheid en tijdelijk verblijf op aarde en niet te vergeten liefde. Met zestien nummers en een speelduur van tweeënzeventig minuten krijg je een album voorgeschoteld dat epische proporties aanneemt. Een brede waaier aan invloeden zorgt voor een kleurrijk palet van genre overstijgende muziek met als voornaamste ingrediënten postpunk, no wave, dub, dark wave, opera, neoklassiek, death disco en door Robb’s bas gestuurde noise. Het is wennen aan het koor dat zich een weg zoekt in de overwegend door postpunk gedragen songs. Er zijn slechts een handvol nummers waar het plaatje helemaal klopt: ‘Black Is The Colour’, ‘A Strange Perfume’, ’Deep In The Forest Where The Memories Linger’ en de titelsong. Andere prima tracks zijn ‘The Magical And Mystical Properties Of Flowers’, ‘Nocturnal’ en ‘Demon Seed / Demon Flower’. Toch lijkt het er op dat de muziek soms ondergeschikt is aan de thematiek van de liedjesteksten. Denk bijvoorbeeld aan het feit dat we de enige soort op aarde zijn die zonder reden doden. Aan de orde is ook de uit de hand lopende klimaatverandering, de stijgende armoede en het toenemend aantal wereldleiders dat er onverschillig bij blijft. De betrachtingen van The Membranes zijn bewonderenswaardig, maar komen op deze  ‘What Nature Gives…Nature Takes Away’ niet altijd even sterk uit de verf.

Geen opmerkingen: