Inutili
New Sex Society
Aagoo Records
Het Italiaanse Inutili durft zich als groep in vraag te stellen en is steeds op zoek naar verandering. Hun muziek is een kruisbestuiving van allerlei stijlen en hun pad is grillig en onvoorspelbaar. Als laatste escapade nodigden ze saxofonist Luca Di Giammarco uit die hier op twee van de negen tracks - ‘Rooms’ en ‘Seeds (Japanese)’ - zich naar hartelust mag uitleven en een heel gamma bestrijkt van free jazzy rock tot luide, experimentele uitwassen. Ook de overige groepsleden doen hun duit in het zakje door van de hak op de tak te springen en je telkens te verrassen met de meest maniakale en psychedelische uitbarstingen. Er zijn ook meer rustige passages, maar die toch onderhuids koortsig en klam het schizofrene blijven belichamen. De zang is meestal onverstaanbaar en maakt onderdeel uit van het niet aflatende rumoer waarin fuzzbox en wah-wah effecten, noise en no wave elkaar in de armen vallen. Inutili houdt ook van complexe en langere excessen zoals twee nummers die moeiteloos de kaap van achttien minuten halen. Er gebeurt heel wat en soms lijkt de aaneenschakeling van stijlvariaties eindeloos te duren. Sporadisch kun je signalen opvangen van ‘gewone’ rock songs (in ‘Space Time Bubble’ en ‘Star Whores’), doch die zijn een kort leven beschoren. Echt rocken doen ze één keer met het korte en compacte ‘Tiny Body’. Op deze zesde langspeler laat het vijftal geen spaander heel van het begrip ‘rock muziek’. Op geheel eigenzinnige wijze verzoenen ze zich met hun bewuste keuze om keet te schoppen. Doordachte, experimentele en met verve gebrachte teringherrie. Moet kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten