Ian Wellman
Bioaccumulation
Room40
De wetenschappelijke term bioaccumulatie wordt gebruikt om de concentratie van giftige stoffen in het milieu te beschrijven. De opeenhoping er van vindt plaats wanneer een organisme een stof sneller opneemt dan dat het deze kan verliezen door het afbreken of uitscheiding. Dit proces wordt alleen maar groter als het zich door de voedselketen kan verplaatsen. Ian Wellman begon aan deze conceptplaat nadat hij een workshop had bijgewoond over bioakoestiek in het Cornell Lab of Ornithology. Het zette hem aan het denken over de relatie van de mens tot de natuur. Wellman gebruikt hier het vermogen om dieren te observeren via hun geluidsomgeving. De invloed van de mens speelt daarin een cruciale rol. Naast de enorme hoeveelheden geluidsoverlast die we dag in dag uit creëren kan gewoon onze aanwezigheid van invloed zijn op de natuurlijke omgeving en de biotoop waarin we ons op dat moment begeven. Ian assembleert elk fragment op deze ‘Bioaccumulation’ via een 4-sporen bandopnemer. Voor de veldopnames gebruikte hij verschillende microfoons en technieken zoals het maken van loops door middel van digitale synthesizers en die dan nog eens te bewerken met effectpedalen. De facetten die het geheel domineren belichamen de manier waarop we de rijkdommen van de aarde aan het uitputten zijn en de daarmee gepaard gaande toenemende, onhoudbare druk op het milieu. Ondanks al die destructieve gedachten en schuldgevoelens hoopt Wellman dat we het tij nog kunnen keren en het evenwicht met de natuur herstellen. Als producer en geluidstechnicus slaagt Ian om zijn composities te laten samensmelten. Het wordt een cinematografisch verhaal dat zijn uitwerking niet mist. ‘Bioaccumulation’ biedt genoeg stof om over na te denken, ook al komen er geen woorden aan te pas. Het geschreeuw van de vogels en de onheilspellende geluidssculpturen spreken voor zich.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten