Then Comes Silence
Machine
Oblivion/SPV
Zweeds postpunk en gothic combo dat na drie eerder verschenen albums op het bescheiden Novoton label onderdak vond bij Nuclear Blast en in 2017 een doorbraak kende met hun vierde langspeler ‘Blood’. De meeste ideeën voor hun teksten halen ze bij het thema dood. Dat de groep in al zijn facetten, nadrukkelijk morbide en macaber voor de dag komt spreekt voor zich. Voor zanger/bassist en songsmid Alex Svenson-Metés is de dood bijna een obsessie. ‘Hoewel sterven verdriet en pijn brengt aan degenen die achterblijven, moeten we accepteren dat het de uiteindelijke bestemming van iedereen is. Ik denk elke dag aan de dood en dat maakt me een aardiger persoon, dat weet ik zeker’, aldus nog Alex. Muzikaal sluit men nauw aan bij de goth/postpunk scene, een nog altijd immer populair genre. Je hoort wat Sisters Of Mercy, Joy Division, The Mission, Bauhaus en daar maakt men een uitgekookte, eigentijdse mix van. Ondanks de kille, ijskoude grondtoon zijn er aangrijpende songs als ‘Ritual’, ‘We Lose The Night’, ‘Apocalypse Flare’ ‘W.O.O.O.U’, ‘Devil’, ‘Dark End’ die nog dagen in je hoofd blijven rondspoken. Andere zijn nog iets meer sinister, duister en zwartgallig van aard: ‘Cuts Inside’, ’In Your Name’, ‘Glass’, ‘Kill It’ en ‘I Gave You Everything’, maar kwalitatief moeten ze niet onderdoen voor de eerder genoemde titels. Fijne plaat deze ‘Machine’ van Then Comes Silence.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten