B R I Q U E V I L L E
Toekomstgericht terug naar de bron
Het Belgische B R I Q U E V I L L E pakt uit met een nieuw album dat ‘Quelle’ werd gedoopt. Het is de opvolger van het in 2017 zeer goed ontvangen ‘II’. Tijd dus om te polsen naar een actuele stand van zaken. Tradities zijn er om in ere te houden. Onze gesprekspartner was tijdens het interview dan ook gehuld in een zwarte Nazgûl mantel en droeg een goudkleurig masker. Een beetje onwennig, maar als je iemand in de ogen kijkt dan kun je ook al veel aflezen.
Paul Van de gehuchte
Met ‘Quelle’ gaat het vijf man sterke B R I Q U E V I L L E een iets andere richting uit. In vergelijking met ‘II’ gaat het aantal ‘aktes’ van drie naar acht, klinkt de plaat gevarieerder en meer melodieus. Het was niet meteen de opzet, maar het vijftal is voortdurend op zoek naar nieuwe elementen om te integreren in de muziek. Er wordt bijvoorbeeld meer gebruik gemaakt van elektronica, de drones zijn iets meer naar de achtergrond verwezen. Soms verliep het wat stroef en dan greep men bijna automatisch terug naar het vertrouwde procedé van tijdens vorige opnames. Vandaar ook de naam ‘Quelle’ als verwijzing naar de bron.
Waar men niet is van afgeweken zijn de vocale passages, het ritmisch zingen van woorden. Het is een typerend aspect voor de muziek van B R I Q U E V I L L E. Was hun debuut nog een improvisatie opgebouwd rond één noot, dan kun je nu al spreken van een drietal grondnoten als basis. Het blijft in zijn geheel gezien compositorisch zeer beperkt wat op zich ook een uitdaging is om vindingrijk te zijn in het uitbouwen van de melodieën. Belangrijk voor de dynamiek zijn volume, ritme en wisselende stemmingen.
VAN THUIS UIT WERKEN
De vijf muzikanten werden door de uitbraak van Covid-19 verplicht om na het afkondigen van de eerste lockdown van op afstand te werken. Een gelukje was dat men de studio introk begin maart. De basistracks voor het nieuwe album zijn dus opgenomen vóór corona. Maar er was nog een lange weg te gaan. Het noodgedwongen feit om apart te werken heeft de creativiteit zeker niet ondermijnd. Twee keer in de week hield men een ‘bijeenkomst’ via Skype, werden ideeën uitgewisseld en knopen doorgehakt. Er werden zo nog tal van aanpassingen doorgevoerd, ook enkele die niet op de planning stonden, doch organisch tot stand zijn gekomen. Aangezien elk groepslid al ervaring had met thuisopnames vormde het technische aspect niet echt een probleem. Het kwintet slaagde er zelfs in de door Pelagic vooropgestelde deadline te halen.
‘Quelle’ zien ze niet als één van de eerste pandemie platen. De nieuwe manier van werken heeft uiteindelijk wel zijn invloed gehad op het groepsgeluid zoals het nu is. Al zullen de nummers blijven evolueren. Meestal begint men tijdens repetities en de eerste concerten de tracks te spelen zoals op plaat, maar gaandeweg zijn improvisaties en wijzigingen niet uit te sluiten en kan de songstructuur veranderen. De versies die het album halen zijn dus nooit een eindpunt. Het album is sowieso een momentopname.
B R I Q U E V I L L E is nog geen echte beroemdheid, maar verwierf de afgelopen jaren toch al enige bekendheid. En ze hadden na de lovende ontvangst van hun twee vorige albums ook een reputatie te verdedigen. Ik ben geneigd om te zeggen dat ze met de release van ‘Quelle’ met glans zijn geslaagd. Zien ze dat zelf ook zo? Onze anonieme gesprekspartner denkt van wel. Alle groepsleden zijn uitermate tevreden met de evolutie die de band heeft doorgemaakt en vinden dit hun tot nu toe beste werk. Het zou trouwens heel jammer zijn een plaat uit te brengen waar niet de volledige band achterstaat. Ze zijn ook heel blij met de kans die ze kregen van Pelagic om een vinyl dubbelalbum uit te brengen. Er was genoeg songmateriaal voorhanden en om een uitstekende weergave en geluidskwaliteit te garanderen was een dubbelelpee eigenlijk de enige optie.
EEN INDRINGEND PORTRET
Opmerkelijk (alweer) is de hoesfoto. Afgebeeld staat een man met een geteisterde, gewonde rug, het haar klef van de regen, de nagels zwart gerand, het gezicht afgewend van de camera; het toont een menselijk lichaam in al zijn schaamte en kwetsbaarheid. In hetzelfde beeld schuilt ook de weerbaarheid en overlevingsdrang. Je betrapt je als kijker op een zekere vorm van voyeurisme. De persoon in kwestie is Norbert, een man uit de streek die de mannen van B R I Q U E V I L L E al geruime tijd kennen. Hij is ook de vaste acteur in hun videoclips. Hij zal ook te zien zijn in het nieuwe filmpje dat verwacht wordt midden september. Het tafereel op de hoes komt van een fotoshoot die samenging met de opnames van hun tweede video. Toen ze op zoek waren naar een passende illustratie stak deze prent erbovenuit.
De maskers en de zwarte capes blijven deel uitmaken van het concept. Ze houden vast aan het oorspronkelijke idee om hun identiteit naar de buitenwereld toe geheim te houden. Het is een wijze van werken die tijdens het muzikale proces nog altijd zijn meerwaarde toont. Er is geen plaats voor individualisme of eigen gewin. Het persoonlijke wordt uitgevlakt er is alleen nog het creatieve, muzikale proces dat speelt en stimuleert. De maskers vinden hun oorsprong in het Venetië van de 18de eeuw. Het Bauta masker - ook wel Casanova masker genoemd - is gemaakt van papier-maché, en is bedekt met een laag bladgoud. Het karakteristieke van het Bauta masker is de afstaande mond. Ze zijn al een paar keer aan vervanging toe geweest en zijn licht om te dragen. De mantels zijn eveneens al wat aangepast en handgemaakt door een bevriende mode ontwerper.
In de bio stuiten we op een opmerkelijke quote: het dragen van maskers maakt het gemakkelijker om van bandleden te wisselen zonder dat iemand het opmerkt. Benieuwd of er zo al wijzigingen zijn geweest in de bezetting. Nee, zo een vaart loopt het niet. De vijf muzikanten die de kern uitmaken van B R I Q U E V I L L E zijn nog altijd dezelfde. Wel is het zo dat in de loop der jaren iedereen al eens - tijdelijk dan - vervangen is geweest. Tijdens een drukke periode van optredens is het niet evident om er altijd bij te zijn. Eén van de groepsleden maakt graag lange reizen en is al meerdere keren zes maanden tot een jaar de hort op geweest. En die moet je dan vervangen. De gemaskerde naamloze: ‘Vroeger kwamen we altijd gemaskerd toe. Om praktische redenen is dat nu niet meer haalbaar. Nu is het soms snel net voor het opkomen maskers opzetten. Toch blijft dat voor ons een magisch moment en het teken dat het optreden kan beginnen. Iedere band heeft wel een bijzonderheid. Of je nu identiek gekleed gaat, pruiken draagt of je gezicht verft; het is allemaal onderdeel van de show.’
VRIENDSCHAPDe groepsleden kennen elkaar al heel lang en zijn echte vrienden. Ze gaan met elkaar al eens een pint drinken en sommigen zijn al samen op vakantie geweest. Ze doen ook bijna alles zelf. Voor het maken van hun video’s bijvoorbeeld is de gitarist cameraman, de drummer monteert, nog iemand anders werkt aan het scenario. Om te besparen gaan ze voor de nieuwe clip in plaats van materiaal te huren, kijken wat de mogelijkheden zijn om alles op te nemen met bijvoorbeeld een iPhone, want alle beetjes helpen.
De laatste twee jaar waren nogal hectisch. In gezinsverband waren er twee scheidingen, de een al iets pijnlijker dan de andere en die hebben toch hun sporen nagelaten tijdens het opnameproces. Al probeert men alles om te zetten in creatieve en positieve impulsen. Eén van hen heeft echt heel diep in de put gezeten en het kwam wel eens voor dat in plaats van te repeteren men gewoon zat te praten om ‘die gast’ er terug bovenop te krijgen. Bij B R I Q U E V I L L E draait het dus om meer dan alleen maar muziek maken.
Het fulltime bezig zijn met muziek is voorlopig nog iets te hoog gegrepen. Zelfs artiesten die hoger staan aangeschreven kunnen niet uitsluitend leven van hun muziek en moeten nog aan de bak op de arbeidsmarkt. Iedereen heeft dus een baan, zij het meestal muziek gerelateerd. In deze periode van geen omzet of inkomsten - omdat er niet kan worden opgetreden - is een job hebben onontbeerlijk. Een plaat maken is een investering en kost geld en ook al krijg je steun van je label dan blijft het moeilijk om alles rond te krijgen. Voor ‘Quelle’ zijn ze een stukje in het rood moeten gaan, maar alles bleef binnen de perken. Niemand heeft zijn huis of auto moeten verkopen. Het toont wel het engagement en de overtuiging dat B R I Q U E V I L L E een project is waarvan iedereen binnen de band vindt dat men dit niet zomaar kan opgeven.
MEER DAN GRAVEN ALLEEN
Voor de release van de twee vorige platen heeft men verspreid over de hele wereld een aantal vinyl exemplaren begraven. Gaan jullie die stunt nog eens herhalen of hebben jullie iets anders op het oog? Kun je een tipje van de sluier oplichten? De gemaskerde naamloze: ‘we zijn van plan iets gelijkaardigs te doen. Veel kan ik er niet over kwijt, want we zitten nog in de beginfase. Er gaan minder platen worden weggegeven, doch voor wie er op ingaat en de plaat gaat zoeken zal de belevenis spectaculairder zijn dan voorheen. Ik geef het grif toe: het begraven van telkens twintig platen heeft meegeholpen om B R I Q U E V I L L E meer en langer onder de aandacht te brengen. Je muziek mag nog zo goed zijn, in het huidige, vluchtige muzieklandschap waar alles binnen een paar dagen veranderd ben je zo weer vergeten.’
Release concerten zijn voorlopig uitgesloten, al probeert men in tussentijd een aantal ideeën uit te werken. Men is zeker van plan om van zodra het mag terug te gaan optreden, ook al is het voor een beperkt publiek en zijn er regels aan verbonden. De hoop is er ook dat organisatoren vooral gaan rekenen op Belgische artiesten om de eerstkomende maanden de clubs en zalen te vullen. Het is uitkijken naar meer lokale initiatieven, want de plannen om in het buitenland te toeren zijn voorlopig op de lange baan geschoven.
AFSCHAFFEN DIE HANDELDe beweging ‘Viruswaanzin’ wil de corona maatregelen afschaffen (ze opteren wel voor een liefdevolle bescherming van risicopatiënten en ouderen die een risico lopen). Dan denk ik waarom niet? We gaan terug naar de normale gang van zaken en wie ziek wordt en eventueel sterft heeft brute pech. De gemaskerde naamloze: ‘daar ben ik het niet helemaal mee eens en ook binnen B R I Q U E V I L L E denkt men er zo over. We zijn en blijven bezorgd, want de de meerderheid van de ouders van de groepsleden behoren tot de risicogroep. De meesten van ons hebben kinderen. Er zijn dus wel maatregelen nodig. Alleen zouden die met meer overleg tot stand moeten komen en beter op elkaar zijn afgestemd. Ook de steunmaatregelen zouden moeten gelden voor alle sectoren. Nu worden sommige, zoals de culturele sector, stiefmoederlijk behandeld. Als ik naar mezelf kijk en alleen van mijn muziek zou moeten leven dan wordt het problematisch. Ik denk niet dat het mij zou lukken.’
