Sacred Bones/Konkurrent
Het Japanse Boris - volgend jaar bestaan ze dertig jaar - is voortdurend in transitie, zelfs na de release van meer dan veertig (!) albums. Na ‘No’ in 2020 is ‘W’ hun tweede plaat tijdens het Corona tijdperk. Met het op hardcore geënte ‘No’ kwam er alvast een trendbreuk met hun vorige werk. Op ‘W’ gaat men dan weer een totaal andere richting uit. Hiermee sluit men opnieuw aan bij vroegere albums, maar zonder in herhaling te vallen. Vluchtige en verheven, fragmentarische songstructuren worden op ‘W’ afgewisseld met hardere naar psychedelica, drone en sludge neigende nummers (‘I Want To Go To The Side Where You Can Touch…), ’Drowning By Numbers’, ‘The Fallen’, ‘You Will Know (Ohayo Version)’,’Old Projector’). De in totaal negen composities zijn deels instrumentaal en partieel met zang. Bij die laatste lijkt de stem, van voornamelijk Wata (gitaar en toetsen) op ergens uit de sferen opdoemend gefluister. Het schipperende, tweeslachtige effect dat zo ontstaat klinkt niet altijd overtuigend en een paar keer zijn de overgangen erg bruusk. Het blijft natuurlijk het eigenwijze Boris. Het trio staat altijd garant voor verrassende wendingen en dat maakt ook van ‘W’ een avontuurlijke luistertrip.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten