Splashgirl
Sixth Sense
Hubro
De eerste groep die een plaat uitbracht bij het in 2009 opgerichte Hubro, een sublabel van het Grappa Musikkforlag, was Splashgirl. De eer viel te beurt aan hun tweede album ‘Arbor’. Van dan af kwamen ze met de regelmaat van een klok - ongeveer om de twee jaar - terug met een nieuwe release. Hun zesde langspeler ‘Sixth Sense’ liet iets langer op zich wachten. Vanaf het album ‘Pressure’ (2011) werken ze op verschillende niveaus samen met Randall Dunn, misschien wel één van de bekendste en gerenommeerde studiotechnici en producers. De meest bekende acts met wie hij samenwerkte zijn Boris, Kinski, Sunn O))) en Earth. Splashgirl speelt een hedendaagse, vrije vorm van jazz, ook wel post-jazz genoemd. Het trio breekt op deze ‘Sixth Sense’ resoluut met de bestaande, conventionele normen. De composities zijn opgebouwd uit vele lagen. Er gaat een nooit eerder ervaren soort van densiteit en dynamiek uit. Tussen de instrumenten ontstaan telkens nieuwe vormen van interactie waarbij men ook gebruik maakt van elektronische manipulaties. Het drietal verwerkt in zijn instrumentale songs invloeden van krautrock, musique concrète, fusion, postrock, filmmuziek en leftfield. Een breed spectrum van stijlen die je een panoramisch uitzicht bieden. De zeven tracks staan elk apart, maar kun je ook zien als één geheel. Het geeft je als luisteraar een waaier aan mogelijkheden om deze plaat op eigen wijze te ervaren en te interpreteren. Lichtjes sensationeel is de prikkeling die door je lijf gaat bij het luisteren naar ‘Carrier’, de monumentale titelsong, ‘Half Self’ en ‘Taal Caldera'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten