Fischer-Z
Swimming In Thunderstorms
So Real
27 december viert John Watts zijn vijfenzestigste verjaardag, maar dat belet hem niet om met zijn band Fischer-Z nog muziek te maken. Voor deze gelegenheid koos Watts voor een ruimere bezetting en laat zich omringen door vier doorwinterde muzikanten. Inmiddels is ‘Swimming In Thunderstorms’ het twaalfde studioalbum van deze toch wel legendarische act die al ruim veertig jaar bestaat. Echter het succes van begin de jaren tachtig met hits als ‘The Worker’, ‘So Long’, ‘Marliese’ en ‘Berlin’ zit er al lang niet meer in. Watts moet het vooral hebben van zijn talent als componist. Dat hij de vinger aan de pols houdt bewijst hij met zijn maatschappijkritische teksten. Daarnaast bezingt hij ook alle aspecten van de liefde. Haaks op de harde actualiteit en amoureuze perikelen staat overwegend vrolijke en luchtige muziek. Leuke pop melodieën worden afgewisseld met uitstapjes naar reggae, lichtvoetige jazz en fijnzinnige poprock. Met ouder worden klinkt de stem van John Watts iets brozer en heser, maar dat doet weinig of geen afbreuk aan de veertien songs die ‘Swimming In Thunderstorms’ rijk is. Integendeel, hoe meer je naar deze plaat luistert hoe meer sommige van de liedjes zich in je hoofd nestelen. In opener ‘Big Wide World’ dwaalt nog een beetje de echo van de Fischer-Z begindagen. Heel fraai is dan weer ‘The Heaven Injection’ dat doet denken aan Fleetwood Mac. ‘Stamp It Out’, ‘Half Naked Girl On The Windowsill’, ‘Films With Happy Endings’ en ‘Cardboard Street’ krijgen een sentimentele toets mee, zonder dat het klef wordt. Ook de tropisch getinte nummers ‘Stolen’ en ‘Prime’ zijn leuk. In zijn geheel is ‘Swimming In Thunderstorms’ een verdienstelijk album, maar ook niet meer dan dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten