The Painstream
Napalm Records
End Of Green draait toch
ook al twintig jaar mee en bracht met 'High Hopes In Low Places' in 2010 één
van zijn betere albums uit. Hun achtste langspeler, 'The Painstream' ligt
helemaal in het verlengde ervan. End Of Green werkt sinds 'Dead End Dreaming'
van 2005 aan een formule die een mengeling brengt van alternatieve rock/metal,
gothic en poprock. Met iedere nieuwe plaat wordt die meer geperfectioneerd, uitgebalanceerd en op
punt gesteld. Alles in het huidige internet tijdperk is vluchtig en van korte
duur. End Of Green wilde zich manifesteren met een pakket songs die toch iets
langer dan doorsnee in het geheugen zouden blijven hangen. Voor de teksten
concentreerde frontman Michelle Darkness zich dan ook op de laatste twee
zekerheden in het leven: passie en pijn. Melancholie en tragiek, doch in
bescheiden proporties. Of ze geslaagd zijn in hun opzet zal de toekomst
uitwijzen. Feit is dat, net als op hun vorige albums, End Of Green een handvol
pakkende liedjes bij elkaar heeft gesprokkeld. Tot die categorie behoren 'Home
On Fire', het trage, op blues geënte 'Death Of The Weakender', het pittige
'Chasing Ghosts', het theatrale 'Holidays In Hell', 'Standalone' en het
meeslepende 'De(ad)generation'. Een beetje week in de buik word je van 'Don't
Stop Killing Me' en de tegelplakker 'Miss Misery'. Het zijn de kneusjes op deze
'The Painstream'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten