A.T. Mödell
Apocalyptophilia
Danse Macabre
In de nasleep van de voorspelling van
het einde der tijden volgens de Maya kalender (uitgerekend op 21 of
23 december 2012; het lijkt alweer een eeuwigheid geleden) komt het
Spaanse duo Rumi en Líyak met een eigen interpretatie van dit
fenomeen. Dit album dat als titel 'Apocalyptophilia' meekreeg lijkt
me zoiets als vijgen na Pasen. Mocht het tweetal nu nog muzikaal
spijkers met koppen slaan dat had je ons niet horen zeuren over het
concept. Nu doen we dat wel, want hun mix van industrial, electro en
metal slaat nog geen deuk in een pakje boter. Daarbovenop is ook de
zang ondermaats. 'Apocalyptophilia is een calvarietocht die uitloopt
tot 72 minuten. Dat kan tellen. Van de eerste vijf songs is het
alleen 'Dead In Sixty-Six Parts' dat wat goedmaakt. Het is niet meer
dan een pleister op een houten been. Met de militaire cadans in 'The
Doomsday March' komt er nog wat leven in de brouwerij, doch dan
zitten we al ruim over de helft van het aanbod en is het onheil al
lang geschied, want voor de rest is het echt huilen met de pet op met
als ultieme dieptepunten de twee instrumentale 'Intermissions' die
herinneringen oproepen aan de soms eindeloze 'interludes' van de BRT
zaliger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten