Darkhaus
My Only Shelter
Oblivion/SPV
Internationaal gezelschap bestaande uit gitarist
Rupert Keplinger (Der W, Eisbrecher, Peter Maffay), Gary Meskil en Marshall
Stephens, beide bekend van Pro-Pain, drummer Paul Keller en zanger Kenny
Hanlon. Songleveranciers zijn Keplinger en Meskil. Vooral de aanwezigheid van
die laatste, samen met zijn maatje Marshall Stephens geeft Darkhaus de aandacht
die het anders waarschijnlijk niet zou krijgen. Het combo brengt een synthese
van progressieve rock, synth rock, gothic metal, industrial en de ‘Tanzmetal’
variant van Rammstein. De heren vinden zich terug in het melodieuze aspect en
combineren dat met een stevige aanpak en een toch erg strakke ritmesectie.
Hoogtepunt is het flitsende ‘Break Down The Walls’, maar ook ‘Life Worth
Living’, ‘Grace Divine’, ‘Ghost’, ‘Hour Of Need’, ‘Son Of A Gun’ en staan hun
mannetje. ‘Don’t Close Your Eyes’, ‘Drive’, ‘Angelina’, ‘Hurts Like Hell’ en
‘Looks Like Rain’ zijn helemaal geënt op het groepsgeluid van het Finse HIM.
Typerend en onvermijdelijk voor dit soort releases: een zeemzoete, lichtjes
bombastische ballade, met name ‘Apostle’ die wat moeilijker te verteren valt. Met
de twee bonus tracks – remixes van ‘Breaking The Silence’ en ‘Life Worth
Living’ mikt men op de clubs en dito danstenten. Door de bezetting komt dit
album een stukje verrassend over, doch na een week luisteren verdwijnt het
effect van verwondering en is dit een behoorlijk werkstuk met voor de helft
goede nummers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten