The Orb We Absorb
Play It Again Sam
De sterproducers staan blijkbaar in de rij om
te mogen meewerken aan platen van deze Belgische rock mastodont, want na David
Bottrill diende zich niemand minder dan Chris Goss aan om de productie voor
zijn rekening te nemen van ‘The Orb We Obsorb’. Wie de naam Goss (Masters Of
Reality) laat vallen denkt meteen aan woestijn- en stoner rock en artiesten als
Queens Of The Stone Age, Mark Lanegan of Kyuss. Chris verwijst in persberichten
zelf naar QOTSA en dan ga je als luisteraar bijna automatisch gaan vergelijken.
Toch maar niet doen. Dit trio moet je op zijn eigen merites beoordelen. Ian Clement (zang, gitaar), Dries Hoof (bas) en Sylvester
Vanborm (zang, drums) leggen alvast genoeg gewicht in de schaal en brengen een
vettig groepsgeluid waarbij de naar dance refererende elementen van voorganger
‘Lions, Liars, Guns & God’ zijn verdwenen. In de
plaats komt een hoekige, niet altijd even gemakkelijk verteerbare variant van
door gitaren en drums gedomineerde (stoner) rock. ‘Skipping
Loops’ en ‘Welcome To The Wastelands’ zijn, als het op tempo aankomt een paar
slomere, maar zeer genietbare nummers die we zelf als persoonlijke favorieten
naar voor schuiven. ‘Supply And The Damned’ doet het ongetwijfeld goed als
single. Ook achter ‘A Bee And A Buzz’, ‘Devolution’ en ‘Revealers’ zit vaart.
De overige tracks blijven wat op de maag liggen. Te log, te langdradig, soms
tegendraads en te veel gimmicks en synthesizer foefjes. Niet dat je deze songs
als minderwaardig moet beschouwen, want daar laat Wallace Vanborn zich niet op
betrappen. Met deze release blijft het combo één van de paradepaardjes van de
Belgische rock scene. Alleen hebben ze met hun vorige elpee de lat hoog gelegd
en is in navolging deze ‘The Orb We Absorb’ lichtjes teleurstellend te noemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten