maandag 14 december 2015

Adoran

Adoran
Children Of Mars
Consouling Sounds
Reizen naar Mars, het lijkt er meer en meer op dat het werkelijkheid wordt. De voorbereidingen zijn volop aan de gang en de spectaculaire beelden die de afgelopen jaren ons bereikten en de daarmee gepaard gaande conclusies bieden alvast perspectieven. Het vooruitzicht dat de mens ooit op Mars gaat landen inspireerde het duo Aidan Baker (Nadja, Caudal, Whisper Room) en Dorian Williamson (Northtumbria, Holoscene) bij het tot stand komen van hun – na de release in 2013 van hun debuut - tweede schijf ‘Children Of Mars’. De twee tracks zijn vernoemd naar de twee manen van Mars, Deimos en Phobos. Namen die ontleent zijn uit de Griekse mythologie. Het zijn tweelingen en de zonen van oorlogsgod Ares en godin van de liefde Aphrodite. Beide trokken met hun vader mee naar het slagveld waarbij Deimos paniek zaaide en Phobos angst in de harten deed sluipen. Stof genoeg om over na te denken en om mee aan de slag te gaan voor de creatie van de twee naar hen genoemde composities. Zowel Baker als Williamson kunnen bogen op een rijk muzikaal verleden met een amper bij te houden aantal releases en zijn meesters in exploreren en construeren van geluidssculpturen. Gewapend met alleen drums en basgitaar slaagt het duo er in om te imponeren. Via ambient, drones en soundscapes worden Deimos en Phobos tot leven gebracht. Het groepsgeluid wordt nog verrijkt met elementen uit doom, sludge en avant-garde. Dit alles versterkt het experimentele karakter. De muziek van Adoran is aangrijpend, claustrofobisch, dreigend en monumentaal. Het zijn geïmproviseerde geluidsstructuren die wervelen, het menselijke overstijgen en waarbij je bijna vergeet van te ademen. ‘Deimos’ is traag en gaat langzaam aan crescendo. ‘Phobos’ daarentegen grijpt je van bij het begin naar de strot. Het is een logge massa die zich ongeremd een weg baant. Apocalyptisch en verpletterend. Naar het einde toe neemt het tumult af en maakt plaats voor minutieus en delicaat slagwerk. De langspeler bevat nog een bijna zes minuten durende, al even indrukwekkende ‘hidden track’. ‘Children Of Mars’ is een werkstuk dat zorgt voor deining, beroering en dat kom je maar zelden meer tegen.


Geen opmerkingen: