vrijdag 21 december 2018

7 Days In Alaska

7 Days In Alaska
Dancing With Ghosts
MTG Music/PIAS

De muziek welke deze drie Noorse koorknapen op hun eerste langspeler ons in de strot duwen kun je nog het best omschrijven als puisterige pop/rock. Hun weinig tot de verbeelding sprekende liedjes zijn geënt op de plaatjes die ze zelf als tieners meezongen, songs van hun jeugdidolen als U2, Rasmus, 30 Seconds To Mars en Muse. Dat ze goed hebben geluisterd naar de vedetten uit hun kinderjaren komt hier in elk nummer tot uiting. Toch levert dat niet meer op dan een paar leuke elementen zoals een paar mooie synthesizer lijnen, wat verfijnde gitaarriffs en bij momenten het betere drumwerk, maar dat alles is nog altijd ruim onvoldoende om 7 Days In Alaska in de armen te sluiten. Er werden nochtans kosten noch moeite gespaard om van dit debuut een succes te maken. Voor de opnames trok het trio onder meer naar Nashville, meer bepaald naar de Hit Lab Studios alwaar ze werden opgewacht door Grammy winnaar Nathan Dantzler en zijn team. Toch wel een man met een reputatie, iemand van importantie. Die heeft hier gewoon routineus zijn job gedaan. Niets meer, niets minder. In een poging om het geheel toch wat boven de middelmaat uit te tillen heeft de tandem Riley Friesen als producer en Nathan Dantzler als verantwoordelijke voor de mastering en de mix, een batterij effectjes in stelling gebracht waarbij we meermaals in dubio verkeerden. Blijkbaar heb je nog gelijkaardige groepjes, want in de bio verwijst men naar Nothing But Thieves, PVRIS en Imagine Dragons. Ik kan me voorstellen dat tijdens concerten de jongens en meisjes op de eerste tien rijen de deuntjes van 7 Days In Alaska luidkeels meebrullen, uitzinnig staan te joelen, tranen met tuiten huilen en zelfs flauwvallen. Gelukkig behoor ik tot een oudere generatie die dat stadium al lang is gepasseerd en na publicatie van deze bespreking het kleinood - na het één dag te hebben gedoogd in de cd-speler - met volle overtuiging verticaal gaat klasseren.  

Geen opmerkingen: