Tarja
In The Raw
earMUSIC
Op haar zevende studioplaat als soloartiest zet de Finse sopraan met een bereik van drie octaven zichzelf in de schijnwerpers. Een aantal nummers zetten een potige metal variant op de kaart waarin Tarja Turunen haar vocaal talent kan etaleren en naar hartelust kan uithalen. Voor wie dacht dat met ouder worden haar stem wat aan kracht zou verliezen, laat ze op ‘In The Raw’ horen dat ze nog altijd de diva is van de (symfonische) metal. De eerste vier tracks zijn stuk voor stuk stevig van opzet. In respectievelijk ‘Dead Promises’ en ‘Goodbye Stranger’ mogen Björn Strid (Soilwork) en Lacuna Coil zangeres Cristina Scabbia acte de présence geven. Die eerste vier songs zijn ook eerder direct, zonder veel tierlantijnen. Op het hoogste schavotje staat wel het licht fantastische ‘Tears In Rain’. Met zijn onweerstaanbaar refrein en de onverwachte omschakelingen qua stemming is dit een toppertje. Dicht in de buurt van ‘Tears In Rain’ komt het daarop volgende, meer symfonisch getinte ‘Railroads’. Heel mooi is de gevoelige ballade ‘You And I’ waarin Tarja zonder meer schittert. Aansluitend is er ‘The Golden Chamber’, een weemoedig en theatraal drieluik met als middenstuk het door de Finse winter geïnspireerde ‘Loputon Yö’. Wie zat te wachten op meer metal gitaren wordt op zijn wenken bedient in het dramatische ‘Spirits Of The Sea’. ‘Silent Masquerade’, met Tommy Karevik (Seventh Wonder, Kamelot) ligt in het verlengde van ‘Railroads’, maar is nog iets imposanter opgevat en heeft wat bombastische trekjes. Net als ‘Serene’ waarin zo wat alles uit de kast wordt gehaald. Het is zowaar de aanzet voor het helemaal spectaculaire ‘Shadow Play’, een grootse finale waardig. Laat het duidelijk zijn, Tarja heeft met haar fantastische stem nog al haar troeven in de hand. Toch blijven we hier een beetje op onze honger zitten. ‘In The Raw’ is goed, doch mijns inziens had het compositorisch gezien nog beter gekund.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten