Maria W. Horn
Epistasis
Hallow Ground
Deze Zweedse componiste kan sinds de release van haar solodebuut ‘Kontrapoetik’ van vorig jaar op heel wat belangstelling rekenen. Nochtans is ze al geruimere tijd actief in wat we gemakshalve zullen omschrijven als de ‘Europese underground’ muziek. Zo is ze onder meer mede-oprichter van het XKatedral cassette label. Haar nieuwe schijf ‘Epistasis’ geeft ons een andere kijk op hedendaagse klassieke muziek. Ze hanteert en manipuleert hier verschillende compositorische technieken en onttrekt traditionele klassieke instrumenten aan hun vertrouwde milieu. Het uit twee delen bestaande ‘Interlocked Cycles’ was oorspronkelijk een compositie bestaande uit verschillende componenten met naast muziek, licht en geluid. Het stuk ging in première aan het Royale College of Music in Stockholm. Onder meer een computergestuurde piano en modulatie maken hier deel uit van een opzet met afwisselend akoestische en elektronische geluiden. Het titelnummer is bestemd om te worden uitgevoerd door een acht stemmig dubbel strijkkwartet. Hiervoor haalde Horn inspiratie uit de harmonische structuren van doom en black metal muziek uit de jaren negentig. Versterkende technieken verbeteren en vervormen de karakteristieken van de strijkinstrumenten. Het geheel kreeg achteraf nog een extra laag met feedback van elektrische gitaar overdubs. Met ‘Konvektion’ bewandelt Maria een geheel ander pad en ging te rade bij Arvo Pärt en zijn ‘Tintinnabuli’ techniek. Het komt er hier op neer om een complexe harmonische structuur te laten samengaan met de ademhalingscycli van twee organisten die hetzelfde instrument bespelen. Het is een tegelijk weelderig en gelaagd werk met interactie en tonaliteit. Horn kanaliseert op ‘Epistasis’ haar radicale benaderingen van compositie. De grens tussen klassieke instrumenten en elektronische middelen/technieken vervaagt. ‘Epistasis’ vormt een heel fraai neoklassiek geheel dat zowel gevarieerd, melodieus als tijdloos is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten