Semistereo
Semistereo
Eigen Beheer
Nederlandse groep die heel wat goede kritieken
kreeg bij het verschijnen van hun debuut ‘Welcome, You Knight’. Het tweede
album is meestal een moeilijke plaat omdat die om bevestiging vraagt en liefst
geen herhalingsoefening is van nummer één. Wat de stijl betreft brengt
Semistereo een kruisbestuiving van alternatieve rock, postrock en progressieve
rock, een lijn die ze hier verder doortrekken. In opener ‘Propane Driven
Anxiety’ is de zang uitstekend en beide gitaristen geven meteen van jetje. De
komst van toetsenist Almar Aubel (ex-Outerspace Overdose) is een verrijking
voor het groepsgeluid en brengt het progressieve aspect meer op de voorgrond
wat meteen te horen is in het lichtjes bombastische ‘Dark Half’. Tijdens ‘Mr. Mouse’
neemt de tegendraadse kant van Semistereo de bovenhand. Het patroon is grillig
en de muzikanten bieden tegen elkaar op naarmate men luider gaat spelen. Voor
de eerste single, annex videoclip viel de keuze op ‘A Graceful Shutdown’, niet
meteen mijn favoriete nummer, want een beetje in hetzelfde bedje ziek als ‘Mr.
Mouse’. Stukken beter vergaat het Semistereo in het meer dromerige ‘Something
From Out Of Nowhere’ al zit het venijn in de staart waar toch nog stevig wordt
uitgehaald. ‘Monster’ is heel mooi van opbouw en fijn uitgewerkt. Tijdens het
laatste kwart van het album vermindert de intensiteit. Naar mijn gevoel hadden
de songs - indien iets meer gebalder – meer impact gehad. Al blijven bepaalde
fragmenten van composities als ‘The Desired Status’ en ‘Crawling Towards
Tomorrow’ imponeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten