Delain

Delain

The Human Contradiction

Napalm Records

Voor hun vierde worp koos Delain voor een stevige, solide metal basis en drapeert daarover een mengeling van typische, symfonische elementen met meer commercieel afgestemde rock facetten. Voeg daar nog als dramatische toets fijnzinnige orkestratie, bombastische koorzang en extra vocale krachtpatsers aan toe en je krijgt een gevarieerd aanbod. Zelf noemen ze het hun meest heavy album tot nu toe en daar valt iets voor te zeggen. Dat je hier kan spreken van echt teamwerk staat buiten kijf. Je hoort dat iedereen het beste van zichzelf geeft. Van bij opener ‘Here Come The Vultures’ is het al raak. Het nummer bezit alle goede eigenschappen die een symfonische metal song hoort te hebben. Ook met ‘Your Body Is A Battleground’ haalt Delain stevig uit. Zowel Charlotte Wessels als gastzanger Marco Hietala leveren een prima prestatie, net als in ‘Sing To Me’. Daarna komt het als eerste single gekozen ‘Stardust’ aan gedenderd, gevolgd door ‘My Masquerade’ inclusief catchy refrein. Ook George Oosthoek werd gevraagd om nog eens een staaltje weg te geven van zijn gutturale zangtechniek in ‘Tell Me, Mechanist’. Alissa White-Gluz mag haar vocale escapades etaleren in de machtige afsluiter ‘The Tragedy Of The Commons’. ‘Army Of Dolls’ en ‘Lullaby’ hebben een aangename klankkleur en leunen dicht aan bij het reeds vernoemde ‘My Masquerade’. Delain schuift met deze ‘The Human Contradiction’ alweer een paar plaatsen op in het segment symfonische metal waar frontdames de dienst uit maken. De top moet nu wel langzaam in zicht komen.