The Kraken
VinterSon/Altone
Het debuut album van deze Duitse symfonische metal band is
genoemd naar het mythische zeemonster dat voor het eerst zou zijn waargenomen
voor de kust van Noorwegen omstreeks 1250. De muziek die het viertal brengt
past helemaal in de context van zowel de titel van de plaat als de groepsnaam. Sirene
van dienst is zangeres Jennifer Thomé. Een geoefende sopraan met een mooi
stemtimbre en méér, want volgens de bio neemt ze ook de sporadische grunts voor
haar rekening. Groepen als Siren’s Legacy zijn legio (Within Temptation,
Nightwish, Leaves’ Eyes, Tarja Turunen, Delain, Sirenia, enzovoort). Om zich
een stek te veroveren tussen die gevestigde waarden moet je al met iets
speciaals voor de dag komen. Siren’s Legacy probeert dit door de individuele
capaciteiten van de muzikanten naar voor te schuiven en een balans te zoeken
tussen het orkestrale, op klassieke muziek afgestemde gedeelte en het gewichtige
metal compartiment. Het klinkt echter allemaal nogal voorgekauwd en geforceerd.
Bovendien haalt een overdaad aan bombast het hier van de compositorische
meerwaarde. De tussenliggende, symfonische passages ten spijt stuitert men in
nummers als ‘Ghostship’, ‘Damned’, ‘Sacrificed’, ‘The Fallen Knight’, de
titelsong en ‘On Dragonswings We Ride’ van het ene solofragment naar het andere.
Wisselvalligheid troef ook, want elke muzikant mag lukraak zijn technisch
kunnen etaleren. Van een solide songstructuur valt dan bijna niks meer te
merken. ‘The Kraken is dan ook een schijfje om snel te vergeten. De manier
waarop ze zich presenteren lijkt Siren’s Legacy, behalve misschien dan in het
thuisland, evenmin op weg om een grootheid te worden in het symfonische metal
gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten