Fauna
Infernum
Ventil Records
In het openingsfragment omschrijft Rana Farahani (alias Fauna) de moeilijke en blijkbaar gevaarlijke omstandigheden waarin haar tweede plaat ‘Infernum’ - de opvolger voor het in 2012 verschenen ‘D(r)one’ - tot stand is gekomen. Laten we het maar meteen toegeven: we zijn geen fan van het timbre van de in de beginfase (‘Primus’,’∂rive By [Gauna]’ en ‘Unbehagen’) en gebruikte, vervormde robotstemmen. Ze klinken nogal naïef en amateuristisch. Ook Fauna’s gewone zangstem heeft iets kinderlijks. Muzikaal probeert Rana doordeweekse synthesizer pop te combineren met de toen populaire ondergrondse club scene van de jaren zeventig en tachtig, eigentijdse dansritmes en een slome hiphop variant. Farahani brengt zo op haar manier het heden en verleden samen. Thema’s voor de teksten zijn onder andere omgaan met een onzekere toekomst, virtuele en digitale identiteitskwesties en politiek activisme. Qua genres en het gebruik van instrumentarium krijg je een ruim en gevarieerd aanbod. Het is wat onsamenhangend en soms fragmentarisch, maar op zich doet dat geen afbreuk aan het geheel. Zoals reeds aangehaald is het vocale luik redelijk speciaal. Iedereen heeft recht op zijn of haar artistieke vrijheid, maar mijn enthousiasme in deze blijft getemperd. Mijn favoriete track is dan ook het instrumentale ‘Went Home Got Lost’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten