The Cubical
It Ain’t Human
Halfpenny Records/Cargo Records/Sonic Rendezvous
De Merseyside in Liverpool brengt nog altijd kwalitatief
sterke exportproducten voort. Neem nu deze ruige jongens van The Cubical. De
doorrookte, in whisky gedrenkte stembanden van frontman Dan Wilson geven de
richting aan van deze band. Daar waar ze met hun eersteling ‘Come Sing These
Crippled Tunes’ nog in het vaarwater zaten van The Stooges en The Pretty
Things, dan houdt The Cubical er hier barse stijl op na van garage rock,
bluegrass en doorleefde blues. In opener ‘Dirty Shame’ wordt het groepsgeluid
aangedikt met een warme blazerssectie, net als in ‘Something New’. Andere
nummers waarin de groep schittert zijn ‘Walking Around Like Jesus’, ‘Worry’ en
de pakkende ballade ‘Paper Walls’. In ‘Three Drop Jameson Mechanism’ zijn het
de huilende mondharmonica en het rauwe geweeklaag die je naar de keel grijpen. In
‘The Myth Of Willy McGrath’ is het de trompet en meer van die andere verdomde
blazers plus de samenzang die je hart laten bloeden. De sfeer rond The Cubical
is raadselachtig, onbehouwen, broeierig en mystiek. Je waant je eerder in de moerassen
van Louisiana dan aan de boorden van de Mersey. Het vijftal is helemaal in zijn
sas met deze mengeling van muziekstijlen en klinkt dan ook zeer overtuigend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten