woensdag 3 september 2014

Neopera


Neopera
Destined Ways
earMUSIC
Gitarist en componist Jörn Schubert is al sinds 1997 lid van Dark Age, een heavy metal en death metal act. In 2010 vond hij de tijd rijp om met een nieuw project te beginnen dat Neopera werd gedoopt. Met zo een naam spreekt de stijl van muziek die je mag verwachten bijna voor zich. Jörn zijn interesse voor klassiek dateert al uit zijn jeugd. De kennismaking met een paar iconen uit de metal wereld (Judas Priest, Yngwie Malmsteen) deden de vonk naar metal overslaan. Tijdens zijn muzikale carrière is bij Schubert het idee blijven sluimeren om in navolging van onder meer Nightwish, Therion, Ayreon, Saviour Machine en Syrenia een gelijkaardig concept op poten te zetten. Met Neopera wordt die droom nu werkelijkheid. Tot de bezetting behoren Nina Jiers (sopraan) en Thorsten Schuck (bariton), twee klassiek geschoolde vocalisten, bassist Dirk Schlächter (Gamma Ray), Thorsten Harnitz (Crystal Breed) op drums, gitarist Mikis Trimborn (Syndemic) en zanger Mirko Gluschke. Voor alles wat met de orkestratie te maken heeft is toetsenist Corvin Bahn (Crystal Breed) de spilfiguur. In dit druk bespeelde veld is het dezer dagen moeilijk om zich nog te onderscheiden. Sommige fragmenten en passages klinken zeer herkenbaar. Andere liggen dan weer goed in het gehoor. Vooral het speelse karakter van de solopartijen, harmonische samenzang of de afwisseling tussen de drie vocalisten en aansluitend de koorzang vallen hier in de smaak. Jörn zijn Dark Age invloeden kunnen ook niet zomaar weggecijferd worden, waarmee zich meer driftige en hevige momenten aandienen. Het gevaar bij dergelijk conceptplaten bestaat er in dat het geheel verdrinkt in de overvloed van het brede scala aan stijlen. Af en toe krijg je die indruk, maar bij het merendeel van de  composities valt alles in de juiste plooi en vindt men het juiste evenwicht. ‘Destined Ways’ is een schijfje dat ook uitnodigt om luid afgespeeld te worden. Zo krijgt het pathetische en pompeuze temperament nog wat meer aanzien. Echt vernieuwend of baanbrekend is het album niet. Wel een meer dan degelijk debuut.

Geen opmerkingen: