Emil Bulls
Sacrifice To Venus
AFM/Rock Inc.
Met hun nieuwe, inmiddels achtste, schijf
hinkt het Duitse Emil Bulls op twee gedachten. Aan de ene kant willen ze het
ruige, harde en rauwe imago behouden waarmee ze al bijna twintig jaar succes
hebben bij een jonger metal publiek. Langs de andere zijde speelt het
commerciële aspect zijn rol, want tenslotte moeten ze dit plaatje ook nog
verkocht krijgen. Het resultaat is dat je een alternatieve, stevige en moderne
metal variant krijgt aangeboden met meestal een meezingbaar refrein. Om het
opgehoopte testosteron te kanaliseren heb je fijne tracks als ‘Pants Down’
(‘We’re gonna party with our pants down’) of ‘Rainbows And Butterflies’ (‘We
fuck your elves and unicorns doggy style’). Waarom men er altijd van die steevast
terugkerende slijmballen van songs bijneemt is blijkbaar een ongeschreven wet
waar je bij dit genre van bands niet omheen kan. ‘Gone Baby Gone’ is ronduit
pijnlijk. Niet om aan te horen. ‘Behind The Sun’ is eveneens zeemzoet, maar is
muzikaal iets meer aantrekkelijk. De kleffe tekst moet je er maar voor lief
bijnemen. Trouwens, voor lyrische hoogstandjes is er op deze ‘Sacrifice To
Venus’ geen plaats. ‘I Wanna Feel You’ is meer uptempo en zelfs catchy, doch
alleen al bij het horen van de titel gaan je tenen krullen. Het meest waren we
te vinden voor monumentale werkjes als ‘Hearteater’ of ‘The Reckoning’. ‘The
Age Of Revolution’ klinkt dan weer erg aanstekelijk. Net als ‘Man Or Mouse’. De
titelsong is een allegaartje van door elkaar gehaspelde riffs en effecten waar
geen lijn in zit. Nee, Emil Bulls wisselt hier goede momenten af met slechte. ‘Sacrifice
To Venus’ doet niet echt verlangen naar meer. Als het viertal telkens drie jaar
wacht om een nieuwe plaat uit te brengen dan valt deze nog net te pruimen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten