Shaking Godspeed
Suburban Records
Shaking Godspeed raast sinds 2010 als een
tornado doorheen het Nederlandse muzieklandschap. Toch als we kijken naar hun
met lof overladen platen en hun uitverkochte concerten. Na de release van hun
tweede volwaardige langspeler ‘Hoera’ (2012) en de daaraan gekoppelde optredens
verliet bassist en organist Paul Diersen de groep. Men bleef niet lang bij de pakken zitten en vond algauw
een vervanger in de persoon van Alex van Damme. Meer nog, er werd met gitarist
Rocco Ostermann nog een vierde bandlid ingelijfd. Zo krijgen we nu een
klassieke viermanformatie. Eentje die gewoon verder gaat op het elan van de
‘oude’ Shaking Godspeed. De groep hun muziek bezit een hoog blues rock gehalte.
Tegelijk geeft men daar een heel eigenzinnige invulling aan. In de pers worden
ze ook omschreven als prettig gestoord en recht door zee. Dat eerste moet je
zijn als je baanbrekend werk wil verrichten. Het tweede om geloofwaardig over
te komen. Shaking Godspeed slaagt met brio in zijn opzet om de nieuwe nummers
lekker uit de boxen te laten rollen. Elke song maakt wel ergens een vreemde
kronkel, maar dat komt niet als storend over. Eerder spannend en avontuurlijk.
Het geeft alleen maar weer dat de jongens van Shaking Godspeed perfect weten
wat ze willen. Ze maken geen alledaagse, goed in het gehoor liggende
popliedjes, maar brengen een moderne rockvariant die met gepaste regelmaat zijn
stekels opzet. Je valt meteen als een blok voor tracks als ‘She’s Young’,
‘Commando’, ‘Paranoia Blues’, ‘Baby You’re So Strange’. De overige liedjes
vragen een wat grotere inspanning en luisterbereidheid. Het minste wat je kunt
zeggen is dat het kwartet barst van het zelfvertrouwen en met dit album kan het
zijn fans alweer recht in de ogen kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten