Dirk Serries
Unseen Descending And Lamentation
Consouling Sounds
Dirk Serries zijn laatste omzwervingen en
muzikale interacties met andere muzikanten liggen aan de basis van dit nieuwe
werkstuk. Volgens de bio is het de prelude voor de opvolger van ‘Microphonics
xxi-xxv’ die volgend jaar zou moeten verschijnen. Dirk heeft voor deze
langspeler zijn instrumentarium uitgebreid met een Fender Rhodes uit 1976 en
viool. Slechts twee composities op deze ‘Unseen Descending … ‘, wel goed voor
vijfenveertig minuten luisterplezier. De twee titelloze composities herbergen
een breed scala aan geluiden. ‘Part One’, de eerste track heeft een heel lichte
klankkleur. De combinatie viool en elektrische gitaar heeft iets engelachtigs,
bijna religieus. Iemand met een beetje fantasie kan er zelfs Oosterse invloeden
in herkennen. ‘Part One’ groeit zo uit tot een groots, uitwaaierend tapijt van
klanken. Zeer minimalistisch van opbouw, heel traag ook, maar wel bevrijdend en
rustgevend. De laatste vier minuten worden volgemaakt door een effectvolle,
futuristische en repetitieve drone. ‘Part Two’ is van een heel andere orde.
Tijdens de ruisende intro klinkt de Rhodes piano bijna als het luiden van een
klok, maar al snel komt er een golf aanzetten van dreigende en loodgrijze drones
die het verdere verloop in toenemende mate mee zullen domineren. De twee
plaatkanten brengen een verschillende visie op hoe Serries vandaag omgaat met
zijn muzikale ervaringen en kruisbestuivingen. Hij zet er andermaal zijn steeds
maar evoluerende kijk op de wereld van muziek mee in de etalage.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten