Mutiny On The Bounty
Digital Tropics
Redfield Records
Als de
titel ‘Mutiny On The Bounty’ opduikt dan denk ik meteen aan de gelijknamige
film uit 1962 waarin wiegende palmbomen, zon overgoten stranden, jonge,
exotische vrouwen met pas ontluikende borsten, stoere zeebonken en Marlon
Brando een hoofdrol opeisen en niet aan een rockband uit het Groot Hertogdom
Luxemburg. De groep bestaat sinds 2004 en deze ‘Digital Tropics’ is hun derde
worp. Deze Mutiny On The Bounty hun muziek kan je nog het best omschrijven als
een mengeling van mathrock, indie rock en progressieve rock. Werd er op hun
vorige album ‘Trials’ nog gezongen dan kiest het kwartet nu voor een volledig
instrumentale invulling. Op ‘Digital Tropics’ halen ze ook de elektronische
trukendoos boven. Onder meer de gitaren krijgen een totaal andere,
geraffineerde klankkleur. Dit en andere elektronische snufjes zorgen voor een
specifiek en speciaal groepsgeluid. In de eerste helft van het album is er niks
aan de hand en passeren de songs aan een fluks tempo. In het tweede deel komt
de mot er een beetje in en krijg je toch de indruk dat het geheel van de
composities een monotoon karakter hebben. De groep heeft hier duidelijk een
bewuste keuze gemaakt. De vraag die zich opdringt is of hun fans en de
liefhebbers van dit genre muziek zich hier ook in gaan terugvinden. Verdienen
een speciale vermelding: het wat duistere ‘Ice Ice Iceland’, het springerige
‘Dance Automaton Dance’, het als single uitgebrachte ‘MKL JKSN’ en klapstuk ‘Ballet
Mecanique’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten