Suzanne’Silver
Like Lazarus
Atypeek Music
Italiaans gezelschap dat al bijna twintig jaar aan de slag is. ‘Like Lazarus’ is onderhand hun zesde album. Het viertal is afkomstig uit Siracusa, Sicilië en opteert voor een moderne variant van metropool rock. Samengesteld uit een wirwar van stijlen gaande van psychedelische rock over noise en postrock tot jazz, indie rock en blues. Dit allegaartje draagt niet bij tot de toegankelijkheid van de met haken en ogen aan elkaar hangende composities. Ze klinken niet als songs, doch eerder als een uit de hand gelopen jamsessie. Allemaal erg fragmentarisch en experimenteel. De vinyl versie van ‘Like Lazarus’ telt slecht zeven nummers. Digitaal via download krijg je wel nog toegang tot het uit twee delen samengestelde ‘Lampi Grevi’. Helemaal op improvisatie gebaseerd krijg je in ‘Part I’ een mengelmoes, die meer doet denken aan een ultiem patroon van herrie en kabaal. Wordt afgewisseld met een slome structuur die voor iets meer lijn en continuïteit zorgt. Tijdens de laatste vijf minuten kunnen ze niet laten om opnieuw een pijnlijke mix te serveren van zwaar overstuurde gitaren, schreeuwerige zang en staccato drums. Helemaal op het einde gaan ze zelfs effe swingen. In het begin van ‘part II’ lijkt er niets aan de hand en zet men de lijn van het eerste gedeelte verder, waarna plots het orgel alle aandacht naar zich toe trekt. Het vervolg is op zijn minst verrassend te noemen wanneer men overschakelt naar duistere electro en drone toestanden. Een overgang die kan tellen. Later sluiten gitaar en drums terug aan. Een beetje stoeien met iets dat verwijst naar klassiek en nog wat vervormde gitaarklanken en drones er tegen aan gooien om in schoonheid te eindigen. De twee delen samen duren ruim veertig minuten. In velerlei opzichten is deze ‘Like Lazarus’ een opmerkelijk werkstuk, doch het blijft hoe dan ook een harde noot om te kraken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten