Earthling Society
Stations Of The Ghost
4Zero Records
Dit Engelse combo onder leiding van Fred Laird laat zich inspireren door een amalgaam aan groepen en artiesten. Daar zitten een paar vreemde vogels tussen als Ash Ra Tempel, Groundhogs, Blue Cheer en Walter Carlos (na een seksoperatie in 1969 door het leven stappend als Wendy Carlos), die voor het eerst van zich lieten horen in de jaren zestig en begin de jaren zeventig van de vorige eeuw. Uit al die verschillende stijlvarianten en invloeden probeert Earthling Society sinds zijn oprichting in 2004 een eigen groepsgeluid te distilleren. Op hun vorige cd ‘Sci-Fi Hi-Fi’ van twee jaar geleden legde men het fundament waar ze nu met ‘Stations Of The Ghost’ op verder bouwen. Andermaal krijg je een mallemolen van geluiden die samen worden gesmeed tot een eigen caleidoscopisch universum gebaseerd op de kracht van herinnering en gekoppeld aan een eigentijdse visie op de huidige muzikale trends. Dat men daarbij soms een vreemde wending of een haakse bocht maakt zorgt ervoor dat deze muzikale reis alleen nog maar avontuurlijker wordt. Bijvoorbeeld in het veertien minuten durende ‘Child Of The Harvest’ hoor je ‘en passant’ psychedelische rock, jazzrock, funk, indie en symfonische rock voorbij schuiven. Helemaal doldraaien is toegelaten tijdens de lange ‘acid trip’ genaamd ‘Night Of The Scarecrow’. Tijdens ‘Lola Daydream’ mogen de wierookstaafjes worden aangestoken en de spacecake geserveerd om dit uurtje verkenning in de ruimte op een passende manier af te sluiten. Earth Society onderscheidt zich met deze ‘Stations Of The Ghost’ zowel op tekstueel als muzikaal vlak van het gros van de moderne space rockers. Wie weet brengt deze stijgende curve van creativiteit hen wel tot in de stratosfeer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten