NanoVoice
I Sell Sex
Mozcito/Sonic Revolution
Seks verkoopt. Nog altijd. Kijk maar naar het
aantal pornosites dat welig tiert en het hoge aantal bezoekers die deze
frequenteren. Het Duitse NanoVoice koos seks als topic voor deze langspeler en stelt
daarbij de sociale normen in vraag, bekritiseert die en gaat geen enkel aspect
uit de weg. Provoceren, shockeren en uitdagen mag. Onder meer fetisjisme, SM en
bondage komen aan bod. Men giet deze kinky praktijken in een muzikaal badje van
donkere electro, dance, EBM en rap. Een als je het mij vraagt wat vreemde
combinatie. Vooral dat laatste element brengt niet altijd het verhoopte effect.
In het tweede gedeelte van het album klinkt het zelfs eerder banaal. In het
eerste luik kan je de muziek, behalve het abominabele ‘3 Seconds’, nog als
redelijk inventief bestempelen De vocale afwisseling tussen de hardere,
mannelijke stemmen van rappers Milsone en Phillah en zangeres Sklas als de zachtere,
vrouwelijke component zijn nog te pruimen. Vanaf de titelsong gaat het echter helemaal
de verkeerde kant op. De groep zakt naar een pijnlijk en ondermaats niveau van
gehijg en gekreun, goedkope synthesizer lijntjes, dreinende beats, fletse Rammstein
gitaren en slap Pet Shop Boys gezang. Een absoluut dieptepunt bereikt NanoVoice
men het vreselijk melige ‘Melancholie’, het al even wanstaltige ‘The Moon’. Ook
het smakeloze hoesontwerp sluit naadloos aan bij het puberale karakter van de
inhoud. Om in de stemming te blijven: een plaatje dat vraagt om te worden
ondergespoten, maar dan wel onder een dik tapijt van brandblusser schuim.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten