Manu Louis

Manu Louis

Cream Parade

Igloo Records

Manu Louis is een Belgische onderdaan en een ondernemend muzikant die in Berlijn woont en tijdens de winter in Spanje verblijft. Vroeger speelde hij bij Funk Sinatra en The Gardening, maar sinds het succes met een eerste single ‘Tchouang Tseu’ (2015) en zijn volwaardige debuut ‘Kermesse Machine’ een jaar later kiest hij ervoor om op de solotoer te gaan. Al blijft hij wel nog muziek componeren voor andere artiesten als Orchestra Vivo, L’Orchestre de chambre de Liège en Plastic Fanfare. De laatste twee jaar stond hij op podia in Europa en Azië en speelde meer dan tweehonderd shows. Met zijn tweede album ‘Cream Parade’ neemt Manu onze afhankelijkheid van technologie en de heerschappij, het gebrek aan controle en oppervlakkigheid van de sociale media op de korrel. ‘Saxophone’ is een korte introductie met inderdaad een saxofoon. Saxofonist Greg Tirtiaux verleent zijn medewerking op een aantal nummers net als zangeres Heidi Heidelberg en de Braziliaanse percussionist Nyllo Canela. Daarna volgen met ‘Internet’ en ‘Efface’ twee heel sterke dansnummers. Het smachtende ‘Data Farm’ is een met pathos omhangen chanson over de gevoeligheden rond het verzamelen en al of niet delen van data. Een kort instrumentaaltje en het meer hoekige ‘President’ vormen de aanloop naar opnieuw een hippe danstune, ‘The Screen’. ‘Internet’s Farewell’ klinkt als een vervolg op ‘Data Farm’ en afsluiter ‘Tardigrade’ neemt je andermaal mee op de dansvloer. ‘Cream Parade’ klinkt bij momenten erg funky en blits, maar ook een tikje treurig in de tragere songs. Maar wie houdt van wat muzikale afwisseling komt hier zeker aan zijn/haar trekken.