Naam

Naam
Naam
Tee Pee Records/Suburban

Een titel die in het Nederlandse taalgebied als inspiratieloos overkomt, maar met die stelling ga je hier wat te kort door de bocht. De groepsnaam verwijst naar het wezen van God dat al bestond voor de schepping van het universum. Door zijn ‘God zijn’ overstijgt het Opperwezen de structuur van de taal. De Nãma (Sanskriet voor naam) bepaalt het levensritme van elke mens en zorgt voor diens zielenheil en daar schieten inderdaad woorden bij te kort. Dit in Brooklyn, New York residerende trio probeert dit gegeven in muziek om te zetten en kiest voor een vorm van spiritueel vertier in tijd en ruimte. Zelf omschrijven ze hun muziek als psychedelische rock ‘n’ roll. Voor de opnames van hun titelloos debuut trokken de heren zich terug op een afgelegen boerderij. Deze keuze heeft zijn vruchten afgeworpen, want de desolate omgeving – de geheimen die diep verborgen liggen in het woud, de uitgestrektheid van de velden, de kilte van de inktzwarte hemel bij nacht - had zo zijn invloed op het tot stand komen van dit album. Doorheen de composities lopen diverse elementen gaande van mystieke trance en sonische psychedelica tot eindeloos jammen. Dat laatste is soms een brug te ver. Het hangt er van af in hoeverre je improvisaties kan appreciëren. Het groepsgeluid van Naam laveert en kronkelt tussen processen als verandering en verruiming van de waarneming of het psycholytisch vermogen tot hallucineren. ‘Naam’ kent dus zowel hoogtes als laagtes. Twee nummers steken er met kop en schouder bovenuit: ‘Tidal Songs’en ‘Icy Row’.